Er lijkt een vreemde kronkel te zitten in de menselijke geest; De drang naar complexiteit. Het meest logisch lijkt het streven naar eenvoud; Eenvoud geeft veiligheid en zekerheid omdat je weet waar je aan toe bent en niet zo vaak wordt geconfronteerd met verrassingen. Toch wordt iets als we het beter willen maken vaak ingewikkelder en niet eenvoudiger en daardoor ook minder veilig en zeker.
De vraag voor mij is nu of die complexiteit nu een onbedoeld bijeffect is van het streven naar verbetering of een doel op zich.
In organisaties is lijkt er traditioneel een strijd te zijn tussen management dat streeft naar orde en “de werkvloer” die lijkt te streven naar chaos. Hoewel er ook veel medewerkers zijn die het omgekeerde ervaren. Is Agile werken de “missing link”?
Wees de eerste om te reageren